Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Hihi! Er is alweer een maand voorbij en het is mijn eerste dagboek stukje van het jaar! Ben ook zoooooo druk! Ook al vind ik het heel leuk, ik kom om in het werk en heb weinig energie voor mijn social life. Gelukkig heb ik mijn lieve schoonzusje die me helpt in het huishouden. Op dit moment vindt ze het nog niet leuk omdat mijn huis best wel een zooitje is (ze komt op plekken waar ik de afgelopen 5 jaar nog nooit geweest was). Maar zodra ze alles op de rit heeft, dan weet ik zeker dat alles goed komt! Ik ben gewoon geen huisvrouw. Ik doe boodschappen, ik kook, ik doe de was en voor de rest probeer ik het voor het oog netjes te houden, maar een poetser zal ik nooit worden of zijn! Dat beetje vrije tijd die ik heb, besteed ik liever aan Joy! En ondanks dat Martin beter en grondiger kan schoonmaken dan ik, is het ook niet zijn lievelingshobby. Dus wij zijn blij met Majo!

Joy gaat vanaf 4 januari naar school. De eerste dag zei hij heel zielig dat niemand met hem wilde spelen. Mijn moederhart brak en ik nam me voor om een paar van die stomme kleuters te bedreigen. Toen ik hem de volgende dag naar zijn klas bracht, werd Joy heel enthousiast begroet door zijn klasgenootje en er kwam een kleuter op me af die zich officieel voorstelde als Douwe en hij nam gelijk Joy onder zijn hoede. Dat vond ik zo leuk!

Elke ochtend moeten de kindertjes de juf of de leidsters van de BSO begroeten met een handje. Martin vind dat onzin (‘’ik ga toch ook niet elke ochtend mijn baas een handje geven!’’), maar ik vind het wel wat hebben dat ze al zo vroeg beginnen met de kinderen basisnormen en waarden te geven zoals een nette begroeting. En Joy past zich zo snel aan! Ik breng hem alleen woensdagochtend naar school (voor de rest werk ik) en dan begint hij heel trots zijn dag te plannen op het planningsbord en zodra hij een activiteit heeft uitgekozen, ziet hij me niet meer staan!

Ook op de BSO past hij zich uitstekend aan. De leidsters vinden hem heel leuk en heel lief! Hij is het eerste kindje wat om 7:30 gedumpt wordt en het laatste kindje welke om 17:55 wordt opgehaald, maar de leidsters zijn dan zo lief met hem bezig! Dat mijn schuldgevoel spontaan verdwijnt! Joy is heel vrolijk en lief!

Tuurlijk is hij soms een beetje dwars en moe als we dan thuis komen, maar dat vind ik niet meer dan logisch. Na het eten gaat hij douchen en tandenpoetsen en tegenwoordig ligt hij dus al tussen 19:00 en 19:30 op bed en valt hij gelijk in slaap!

Zijn zelfstandigheid wordt ook met de dag beter. Een jaar geleden poepte hij nog in een luier en stond ik kokhalsend zijn billen en de rest schoon te maken met een bijdehandtje, maar tegenwoordig moeten ze dat zelf op school doen. Dus soms komt hij thuis met een behoorlijke remspoor in zijn onderbroek (hij is niet de enige hoor ik van andere mama’s), maar meestal houdt hij het op tot hij thuis is. We zijn nu flink aan het oefenen met billen schoonmaken. In het begin controleerde hij elk velletje papier die langs zijn bilnaad gegaan was, maar die smerige gewoonte heb ik hem snel afgeleerd. Vegen en loslaten is ons motto! ‘’Maar mama! Hoe weet ik dan dat mijn billen schoon zijn als ik niet naar het papiertje mag kijken!’’ Vertelde hij me verbaasd. Dus nu mag hij pas kijken als hij vijf keer zich schoongeveegd heeft en daarna maak ik hem echt schoon met vochtig plee papier. Echte Indo’s doen het met de Bottol Chebok (fles water), maar ik ben te veel Belanda geworden, dus ik vind wetties voldoende!

Ook oefenen we met aankleden. De onderkant lukt wel, maar Joy heeft ontzettend moeite met zijn truien aan en uittrekken, want zijn grote oren zitten behoorlijk in de weg. Maar we blijven oefenen!

Joy drinkt nog steeds niet uit een gewone schoolbeker. Ik heb behoorlijk wat van de bekers, maar Joy wil nog steeds alleen uit de speciale beker van Difrax drinken. Zonder dop welliswaar, maar met zo’n oefengootje. Dus elke dag krijgt hij een halve liter diksap mee (dat is ook het enige wat hij drinkt) en de juf schenkt het dan voor hem in de beker. Wel irritant, dus daar gaan we over een tijdje mee aan de slag, maar nu doen we nog rustig aan.

Dat arme kind moet in 1 keer zoveel kunnen! Zo ben je baby, zo een dreumes, zo een peuter en nu is hij een kleuter die zichzelf moet kunnen verzorgen. Ja, lichamelijke verzorging is een basisbehoefte, net als eten en drinken en het is noodzakelijk dat hij er zelf voor kan zorgen, want soms is zijn mama zo lui, dat hij het echt zelf moet gaan doen. Laatst heeft hij zich onder het oog van mama zichzelf helemaal gewassen met een washandje. Ik hoefde alleen maar het washandje om te spoelen met warm water en hij heeft zich van top tot teen helemaal gewassen! Ik was helemaal trots op hem en hij ook!

School heeft hem goed getraind want tegenwoordig ruimt hij ook alles achter zijn eigen kont op! Alleen bij de Wokkies doet hij dat niet, dan gedraagt hij zich nog als een baby die niks zelf kan. De Wokkies vinden dat getuttel heerlijk! Ik kan het hem niet kwalijk nemen hoor. Ook ik voer helemaal niks uit bij mijn ouders. Als een koningin laat ik me bedienen. Mijn moeder ontvelt mijn kip zelfs nog steeds! Ik ben een verwende hork en Joy heeft het niet van een vreemde. Helaas voor hem is het thuis andere koek! Er moet toch iemand de opperluiaard zijn? En die titel behoort mij toe en NIEMAND ANDERS!

Reageer