dagboek
Hehe, gelukkig, de ellende met Joy’s ziek zijn, is achter de rug.
Wat hebben we het zwaar gehad afgelopen 2 weken en Joy ook. Nou ja, hij heeft mij en mijn ouders wel een lekker kadootje gegeven (mijn moeder en mij 2 weken lang zware hoest, wat nog steeds niet over is en mijn vader een onstoken oog en ook koorts). Verbaasd me ook niet, want Joy heeft flink in onze gezichten zitten hoesten. Maar ja, meneer is nu okee en heel erg lief en vrolijk (althans overdag) en het is echt genieten geblazen met hem. Zijn huid ziet er nu redelijk mooi uit en hij is ook van de PEPTI af, hij heeft toch geen koemelkallergie, maar gewoon een lichte allergie voor van alles en nog wat (ook voedsel). Dat heeft hij dus van mij, want ook ik ben allergisch voor de hele wereld. Er zijn niet echt duidelijke medicijnen voor en de ene keer is de reactie erger dan de andere keer, maar ik geef Joy van alles, maar dan met mate en ik probeer zijn huid goed te blijven onderhouden.
Qua ontwikkeling gaat Joy met sprongen vooruit. Omdat hij tegenwoordig vaker de Bandana’s op heeft, speelt hij vaker zonder zijn sokjes aan z’n handjes en dat is te merken. Hij grijpt en speelt met alles wat hij tegenkomt. Zo schetig. Hij heeft standard 2 spenen in z’n box en als hij behoefte heeft, dan weet hij ze te vinden en stopt hij ze zelf in z’n mond. Ook speelt hij vaker op z’’n buik en draait dan de hele box door. Hij kan zich nog niet omdraaien (soms een keer toevallig, maar nog niet standaard), maar dat gaat niet lang meer duren.
Gisteren heeft hij voor de eerste keer helemaal zijn fles in z’n eentje leeggedronken zonder mijn hulp. Heeft hij niet altijd zin in, en in het begin als de fles zwaar is, dan heeft hij een beetje moeite om hem recht te houden, maar het begin is er en dat vindt deze luie mama wel makkelijk hoor. Nog even, en hij kan zichzelf verschonen! Ik kan niet wachten!!!
Ook de spelletjes die we doen zijn leuk. Kiekeboe en verstoppertje van mij of zijn beesten if ons favo spelletje. Joy zit echt te zoeken dan. Ook samen zingen vindt hij fantastisch en daarbij de ruwe spelletjes. Afgelopen dagen heb ik mijn kind helemaal platgeknuffeld, zo lief vond ik hem.
Alleen s’nachts, dat is een ander verhaal. Ik hou er gewoon niet van om wakker gejankt te worden. Meestal is hij alleen z’n speentje kwijt en als je hem in z’n mond doet, dan is het wel okee met hem, maar soms dan blijft hij om het uur wakker worden en ik slaap dan pas elke keer na een half uur weer in. Dat is niet echt vol te houden en ik kan er ook flink chagerijnig van worden, Als ik vrij ben, dan maakt het me niet zoveel uit, want dan slaap ik gewoon lekker uit, maar als ik moet werken, dan denk ik soms letterlijk: killkillkill!!!! Nou ja, vannacht nadat Joy 5 uur geslapen had (dus dat viel wel mee), had hij weer een jengel bui en nadat Martin 4 keer het bed uitgegaan was, deden we z’n deur dicht en lieten we hem huilen in de hoop dat hij dan in slaap zou vallen: Nou, die regel gaat bij Joy ECHT NIET op!!!! Zijn gejengel begon zacht, maar zo langzamerhand, werd hij driftiger, bozer, bozer en op gegeven moment dacht ik: O jee, meneer krijgt nog zo een abneu (dat hij er in stikt, is vaker gebeurd), maar toen ik hem optilde en hem uit z’n wikkel haalde bleef hij kwaad en trapte en zwaaide hij alle kanten op. Dat kind is echt berensterk ! Van ellende heb ik hem maar een flesje gegeven, want hij was niet stil te krijgen. Ja ik weet het: zwak, maar wacht maar tot je Joy leert kennen. Die is in sommige dingen wel anders dan andere babies die ik s’nachts heb mogen meemaken. Die jengelden 10 minuten zonder dat het volume omhoog ging en daarna kukelden ze in slaap. Ik blijf proberen hoor met Joy en ik hoop dat op een dag ons geduld en inspanning beloont gaat worden en dat meneer een hele nacht en ochtend blijft doorslapen totdat hij wakker mag worden van ons.
Wij zijn zelfs al blij als het 6 uur achter elkaar betreft: Please Joy, maak naast overdag, papa en mama ook nog s’nachts blij!!!!!
Pleasepleasepleaseplease!!!!!!!!!