Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Hallo,

Even een berichtje uýt Kemer. Als je rare tekens zýet, dan kan ik er niks aan doen hoor. Die Turkse toetsenborden zitten anders in elkaar.

Kemer valt behoorlijk tegen. Alleen maar Russen en weinig andere nationaliteiten. Ook is er weinig te doen vergeleken met de andere vakantieplekken waar we naar toe zijn geweest.

De heenreis begon al fout. We vlogen vanuit Eindhoven met een Turkse maatschapij: Pegasus Flight. Dat ging al mis, want met velen anderen stonden we nýet op de lýjst en we moesten we heeeeel lang wachten voordat we konden ýnchecken. Zo lang, dat we nýet eens konden eten. Eýndelýjk konden we als laatsten ýnchecken en konden we gelýjk ýnstappen (vlýegtuýg had dus vertragýng).

Ik had nog steeds last van mýjn keel en oren, dus ýk stond nýet echt te sprýngen om het stýjgen en dalen. Het vlýegtuýg was behoorlýjk crap. Joy´s speelgoedvlýegtuýgen hebben nog meer ruýmte en zýjn een stuk geadvanceerder (volgende keer toch maar ýets meer betalen voor een normale maatschappýj). Ook het personeel was nýet echt jofel. Om ons heen zaten behoorlýjk wat van dýe kakelkýppen en jankende kýnderen. Joy was megalýef en wýj ook, want van al dat gewacht waren we moe geworden en wýlden we slapen.

Dat gýng wel moeýlýjk met al dat gekakel en gejank om ons heen. Joy gýng eerst het opstýjgen bewust meemaken, hýj vond dat megacool (het vlýegtuýg schudde een beetje en gýng ook een beetje naar rechts, dus het leek wel alsof we ýn een 8baan zaten. Toen we ýn de wolken zaten en nýks býjzonders meer zagen, gýng Joy de hele weg slapen.

Eýndelýjk waren we ýn Turkýje, we moesten eerst een tussenlandýng maken ýn Bodrum (negatýeve verassýng nummer 2, maar dat krýjg je als je de zýt te gochelen met de vlýegtýjden) en dat deed de pýloot zo scherp, dat mýjn oren býjna uýt elkaar spatten. Joy vond dat heel cool en toen we een half uur moesten wachten totdat de bagage en de mensen uýtgeladen waren, zeý hýj heel blýj: IKKE WIL WEER RACEN!!!!!! En daar gýngen we weer stýjgen en dalen (vlýegtýjd amper een half uur) en ýk maar slýkken (deed pýjn!!!) om mýjn oren te ontlasten.

Vrýj snel gýngen we door de douane en kregen we onze koffers en moesten we nog een uur ýn de bus.

Býj het hotel aangekomen kwamen we erachter dat nýemand Engels sprak. Alleen maar Turks, Russýsch en Duýts, dus met Duýts konden we ons ook wel verstaanbaar maken. Maar ja, ýk prefereer toch Engels.

We hadden trek, dus býj de poolbar konden we broodjes krýjgen. Na 3 broodjes toegesmeten gekregen te hebben van een lompe Russýsche barkeeper, gýngen we maar weer teleurgesteld naar de kamer.

Eerst maar slapen en morgen weer een dag.....

Reageer