dagboek
Sinds kort hebben we door dat Joy heel goed kan presteren op een potje als hij een kadootje in het vooruitzicht heeft. Om stickers geeft Joy geen drol, maar dezelfde stickers kunnen wel gebruikt gaan worden als visualisatiemiddel dat Joy 'hard' moet werken om zijn beloning.
Gisteren gingen we dus naar de Wibra en daar heb ik de meest leuke kadootjes/beloningen gekocht voor het kind. Gulzig keek hij naar de buit, maar al snel snoerde ik zijn hebfantasieen in, want het werd hem al snel duidelijk dat hij deze pas kreeg als hij VAAK op de WC of POT gepoept of geplast had.
Maandag ga ik een groot stuk papier kopen en stickers van Cars en we gaan als volgt te werk:
elke keer dat Joy een plasje op het potje/wc doet, krijgt hij 1 sticker, een poepje = 2 stickers.
6 stickers is een klein kadootje, 12 stickers is een groot kadootje.
Zo leert hij een aantal dingen:
1. Tellen tot 12 (hij kan nu tot 10)
2. Beloning bij goed gedrag
3. Geduld opbrengen om tot het 'grote' doel te komen
4. En hij moet gewoon werken voor zijn spulletjes.
Hij denkt namelijk veel te makkelijk over het krijgen van kadootjes en dat heb ik welliswaar zelf in de hand gehad, maar ja, het geeft niet om het joch iets duidelijker te maken dat voor NIETS de zon op gaat.
Gisteren gingen we op bezoek bij Eline, Bernard en kids. Lars is een half jaar jonger dan Joy, maar echt een heel lief jongetje. Mijn zusje had al een paar keer gezegd dat die jongens van Wendel de Joode supermakkelijke schatjes zijn, nou inderdaad. Zowel Kjeld als Lars heb je geen kind aan. Daar mag verwende Joy een puntje aan zuigen.
Op gegeven moment vroeg Eline of ik Kjeld in bad wilde doen. Dus toen dat kleine hummeltje op de commode lag, stond ik echt te stuntelen:
Ik wist echt niet meer hoe ik Kjeld uit moest kleden!
Zijn sokjes en broekje gingen nog wel, maar zijn truitje en rompertje? Hoe moest dat ook al weer?
Onhandig zette ik het 4 en half maand oude jongetje overeind en sjorde aan zijn shirt.
Zijn papa Bernard stond er met grote ogen naar te kijken en gaf me het advies dat liggend uitkleden bij die leeftijd iets handiger was.
Nadat ik met pijn en moeite die armpjes losgepeuterd uit zijn trui, bleef ik weer twijfelen over hoe ik het hoofdje door het gat zou krijgen. Maar ja, na veel gestuntel was het kind eindelijk bloot.
Toen ik het net aan mijn moeder vertelde, moest ze wel lachen en zei ze me dat het best wel goed was van haar dat zij het zo snel oppakte toen Joy door haar verzorgd moest worden.
Maar ja, mijn moeder is een OERMOEDER! En dat ben ik zeker niet. Baby's zijn leuk om te knuffelen, maar het verzorgen van babies is niet echt voor mij weggelegd. Zelfs het verzorgen van mijn eigen kind laat ik het liefst door anderen doen.
Wat dat betreft doe ik liever alleen de leuke dingen met mijn kind. Ben een echte fun en gelegenheidsmama, maar een oermama? Nee, zo kan ik mezelf niet noemen.
Ach ja, we zijn niet allemaal gelijk!
Reageer Reacties bekijkenReacties verbergen Er is nu 1 reactie.