dagboek
Yes!!! We zijn het eerste jaar zonder kleerscheuren doorgekomen!!!
Nou ja, niet helemaal zonder kleerscheuren, want als we een jaar geleden hadden geweten hoe ons leven er nu uit zou zien, dan hadden we ons nog wel eens eventjes bedacht. Maar ja, dat is het mooie van het leven: lekker onvoorspelbaar! En het is telkens weer een uitdaging voor de mensheid om zichzelf uit benarde posities te redden.
Martin en ik waren een jaar geleden zoooo verliefd en we wilden ooit wel kinderen, maar eerst wilden we elkaar beter leren kennen.
En toen kondigde ´JJ´ zich aan en wisten we op dat moment echt niet wat we moesten doen. Gelukkig hebben we de middelen, het verantwoordelijkheidsgevoel, respect voor leven en een fantastisch steunende omgeving om dit lieve kleine leventje ter wereld te laten komen en ik ben blij dat we de juiste keus gemaakt hebben.
Toch weten we dat we ondanks de sneltreinvaart waarin ons leven beland is, dat we ons best moeten blijven doen om iets van deze relatie te maken. De basis is solide en sterk, maar wij moeten wel scherp genoeg zijn om te blijven investeren. Veel stelletjes zijn na de bevalling voor een groot deel alleen maar ouders van een kindje. Ik hoop echt dat Martin en ik naast dat we ouders zullen zijn van ´JJ´, ook nog liefdesmaatjes kunnen zijn van elkaar. De tijd zal het leren en dat vind ik ook een hele spannende gedachte. Ook voor ons zal het tweede jaar van onze relatie heel erg spannend en onvoorspelbaar zijn.......