dagboek
We dachten dat Joy uitgeziekt was. Maar hij heeft toch duidelijk een terugslag gehad. Op de crèche was hij heel lief en leuk aan het spelen, maar in de auto naar de Tokkies, viel hij in een diepe slaap. Zo uitgeput was hij. Bij de Tokkies aangekomen, werd hij wakker en wilde hij heel graag wakker blijven en gezellig mee doen, maar hij was echt veel te moe.
Gelukkig kon hij wel een paar happen boerenkool mee eten en wat stukjes worst, maar al gauw had hij geen zin meer.
Hij werd heser en hoesteriger en de volgende dag hadden de Wokkies een zwakke Joy in huis. Na lang geslapen te hebben, wilden ze Joy laten genieten van het mooie weer en gingen ze met hem naar de Julianatoren (opa´s en oma´s zijn gratis in oktober). Joy ging wel in alle attracties, maar er kon geen lachje van af. Ook niet leuk voor de Wokkies.
Vrijdag was Joy helemaal schor en hees en hij at nog steeds niet! Hij probeerde wel, maar zijn keel deed ontzettend pijn.
Op internet had ik al gezien dat je weinig tegen keelpijn kan doen. We geven hem wel Bisolvon om zijn hoest los te maken, maar we moeten dan gewoon afwachten tot wanneer het over gaat. Hij is wel ontzettend afgevallen. Echt een mager scharminkel.
Gisteren zouden we in de ochtend naar de kinderboerderij gaan met de peuters van de zwangerschapsyoga, maar ja, omdat we in de middag ook al een verjaardag op het programma hadden, vond ik het gewoon slimmer om de ochtend niet mee te gaan. Ik baalde wel als een stekker hoor, want ik had er echt zin in. Toen Joy weer wakker was, gingen we met de trein naar Apeldoorn naar de verjaardag van Samuel, want die werd alweer 1 jaar oud!
Het was niet echt druk, maar wel heel gezellig met al die kids! Allemaal hele lieve en bescheiden kinderen. Normaal gesproken is Joy meestal de underdog en laat hij zich door iedereen op z´n kop zitten (dat is echt van de laatste tijd). Dat vertelde ik ook tegen de rest van de mama´s en de papa´s en wat deed Joy? Hij pakte bij iedereen het speelgoed af (ook van de grotere kindjes) of ging met zijn dikke luierbips het speelgoed barricaderen waar een kindje mee aan het spelen was of ging er doodleuk met het speelgoed vandoor omdat hij ook wel wist dat het andere kindje nog niet kon lopen. En geen fruit of brood eten thuis omdat hij keelpijn heeft? Nou op die verjaardag ging de kaas en worst er in als zoete koek!
Voor de rest was hij best wel leuk en lief tegen de andere kindjes hoor, ging hij met iedereen knuffelen en zoenen en was hij aan de andere kant ook wel weer sociaal om speelgoed weg te geven. Ik heb in elk geval genoten van hem en die andere kindjes.
Bij de Wokkies aangekomen wilde Joy maar een paar happen van zijn bruine bonen, dus dachten we dat hij geen honger had. Maar ja, zodra mijn vader de saté´s van de barbecue af had gehaald, stond meneer wel weer voor aan in de rij te bedelen. 2 hele stokken heeft hij naar binnen gewerkt.
Op dit moment is meneer al vanaf 11.00 aan zijn middagslaapje bezig. Het is bijna 15.00, dus ik vind het wel tijd om hem te wekken. Dan kunnen we nog even genieten van het mooie weer. Naar de speeltuin gaan en naar de eendjes en dan is alweer het weekend voorbij.
Althans voor Martin dan! Joy en ik hebben nog 2 extra dagen om van te genieten. Gaan we zeker doen hoor!