dagboek
Over Joy gesproken (dit dagboek gaat natuurlijk over hem). Hij was gisteren een super lief en braaf kind op de crèche. Ze waren heel trots op hem dat hij deze keer geen andere kinderen had geslagen, geduwd of was gaan gillen als hij zijn zin niet kreeg. Maar tijdens de vakantie heb ik ontdekt dat Joy een zelfbewustheid heeft opgebouwd, wat gepaard gaat met nodige onzekerheid, verlegenheid en het besef dat de wereld niet zo save is en hij zeker geen King of the World is (zoals hij altijd gedacht heeft). Hij is bang voor grotere of krengerige intimiderende agressieve kinderen, hij is verlegen als hij nieuwe gezichten ontmoet. Tegenwoordig stopt hij zijn hoofd tussen de benen van zijn vader als hij onzeker is en kijkt naar beneden of klimt in mij en wendt zijn hoofd af. Als we ergens anders zijn, dan is Joy heel timide en verliest me geen moment uit zijn oog en bij vreemden gedraagt hij zich echt als de ´good guy´ .
Gisteren had ik een pak Nutrilon gekocht (Joy lust geen melk, maar wel nutrilon) en daarbij zaten van die vierkante bekertjes die je in elkaar op kan stapelen (van groot naar klein). Toen Joy gisteren thuis kwam, mocht hij daar mee spelen. Dat vond hij leuk, maar omdat hij die dag de hele dag zo braaf was geweest bij anderen, kregen wij thuis van hem de volle laag. Zodra hij het niet voor elkaar kreeg om die bekertjes in elkaar te schuiven, werd hij gigantisch driftig en gefrustreerd en smeet hij die dingen in het rond. Martin en ik moesten stiekem wel om hem gniffelen, want we begrepen ook wel waar deze uitbarsting vandaan kwam, dus we lieten hem maar even uitrazen. Dikke tranen rolden over zijn wangen en op gegeven moment begon hij te trillen, dus toen vond ik het wel tijd worden om hem te troosten. Vervolgens ging Martin met hem oefenen die blokjes in elkaar te doen en elke keer dat hij het goed deed, ging Martin juichen en High Five met hem doen, maar ja, elke keer als hij het verkeerde blokje er in deed en het lukte niet en hij niet naar ons wilde luisteren dat hij een ander blokje moest pakken, dan werd hij weer gigakwaad en smeet het desbetreffende blokje door de kamer met de rest er achter aan. Nou Martin en ik kunnen ons bergen straks als we met hem spelletjes gaan doen, dan denk ik dat ik tijdens het schoonmaken, regelmatig stukken van de mens-erger-je-niet en de Monopoly onder de banken en de kasten kan vinden.
Zodra Martin de kans kreeg, borg hij de blokken weer op en daarna was Joy weer zijn oude gezellige ik en hebben we de rest van de avond van hem kunnen genieten.