Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Hehe, eindelijk hangt hij er: het traphekje!
Ik weet het, we zijn veel te laat met de aanschaf en we hebben Joy regelmatig halverwege de trap weg moeten halen, maar gelukkig, beneden hangt hij, dankzij mijn handige schoonvader.
Volgende week is boven aan de beurt. En dan hoef ik Joy niet meer op te sluiten in zijn kamertje als ik de bovenverdieping aan het schoonmaken ben.

Joy was zijn opa heel dankbaar, en vond het maar interessant wat hij aan het doen was, dus mini-meneer Bosschers was niet weg te slaan bij grote-meneer Bosschers. Ook was hij lekker aan het knuffelen met oma Tokkie en die heeft hem een hele mooie stoere leren jas gegeven.

Daarna kwam opa Wokkie hem halen, want hij ging weer eens logeren bij de Wokkies. Zij waren vrijdag wezen stappen en de zaterdag was het dus onze beurt. Joy vindt het dus heerlijk bij de Wokkies, dus weer wilde hij zo min mogelijk missen door zo min mogelijk te slapen. Arme opa en oma!

Vannacht kreeg ik een preview van Joy's leven over 15 jaar. We gingen stappen in Bill's Bar in Markelo en omdat niemand wilde rijden, moesten we dus met de Dieka/Bil-bus. Erg leuk hoor met die telekids-generatie (geboren in +/- 1990) in de bus zitten. Op de heenweg was iedereen heel timide, maar op de terugweg leken we wel een vee-wagen met allemaal wilde apen! Gelukkig waren we zelf hardstikke aangeschoten/bezopen, maar ondanks mijn wazige toestand, heb ik met verbazing staan kijken naar dat ADHD-volk!
Roken, Blowen, Zuipen en schreeuwen en over elkaar heen kruipen en stoeien! O ja, typisch iets voor Joy over 15 jaar!

Laatst liep ik met de moeder van Sanne en zagen we wat hangjongeren met van die irritante giebelende meisjes en ze vroeg zich af of we ook zo waren geweest (kon ze zich niet meer voorstellen!). Beschamend moest ik toegeven dat ik ook zo'n rotpuber was en ook regelmatig 'gehangen' heb in mijn oude buurtje. Tuurlijk hoop ik, dat JJ zich beter zal gedragen als zijn mama toendertijd, maar ja, als ik dat nieuwsgierige ondeugende gedrag van hem zie, dan ben ik bang dat ik ooit nog een keer zal oogsten wat ik toendertijd gezaait heb.

We moeten gewoon proberen komende tijd consequent te zijn in onze opvoeding en hem onze normen en waarden bij brengen door met hem te communiceren. En nee, ik denk niet dat ik mijn verleden voor hem zal verzwijgen. En ja, ik moet hem ook de ruimte geven om zijn fouten te kunnen maken. We moeten alleen in de loop der tijd wikken en wegen dat het niet allemaal uit de hand loopt.
Moeilijk hoor opvoeden!

Reageer