dagboek
Vandaag hadden Joy en ik een off-day.
Joy slaapt de laatste paar dagen een beetje onrustig en gezien ik deze tijd van het jaar niet 1 van de stabielste ben (vallende blaadjes-syndroom), hakte dat er best wel in bij mij.
Ik ben op dit moment MOE.... Ontzettend moe!!! Ik wil niks en het liefst doe ik ook niks dan alleen maar in bed liggen, slapen, tv kijken, boek lezen en rust aan mijn hoofd. Normaal gesproken is dit alleen maar tijdelijk een paar dagen en vandaag had ik dus (hopelijk) mijn dieptepunt.
Joy voelde dat haarfijn aan en was dus: strontvervelend! Althans in mijn beleving. Waarschijnlijk was hij net zo lief en ondernemend en ondeugend als anders, maar nu kon ik het gewoon niet hebben. (Gotverrr, hij jankt weer!!!!).
Ik negeer hem nu, wordt er strontchagerijnig van als ik telkens iets voor mezelf wil doen, hij weer begint te janken. Daar hebben die kleine etters een 6e zintuig voor. ( Gelukkig, het is opgehouden!)
Vandaag zat hij WEER vaak in de box en was het er niet mee eens. Maar ik was niet voor uit te branden en lag dus stoïcijns op de bank naar zijn gejengel te luisteren. Daar werd hij alleen maar bozer van en begon dan nog harder te brullen, dus heb ik op gegeven moment maar terug gebruld naar hem (tegen beter weten in, want dat werkt toch afrechts!). Nou de tranen biggelden over zijn wangen en aan de ene kant vond ik het wel zielig, maar aan de andere kant dacht ik: Hou toch je kop, kleine klojo!!!! HOU JE KOP!!!!
Uiteindelijk heb ik hem maar uit plichtsbesef uit de box gehaald, maar meneer was zo pissed op mij, dat hij zich niet door mij wilde laten troosten (geef hem eens ongelijk).
Daarna was het weer ok en gingen we gezellig een boterham eten en wat spelen.
We waren al naar de stad geweest, dus ik werd weer moe en Joy ook, want hij werd weer jengelig, dus gingen we naar bed. In bed, kon ik eerst de slaap niet vatten, maar na drie kwartier draaien, viel ik eindelijk in slaap. En ja hoor, amper 10 minuten later, begon de sirene weer. Ik legde hem maar in mijn bed, maar hij bleef janken. Zelfs na een beetje diksap en speen. Ik werd er weer gestoord van!!! Normaal kan ik er best wel goed tegen, alleen op dit moment niet en dan doet hij zo!!!! Na hem weer in zijn bed gelegd te hebben (hij werd helemaal hysterisch) heb ik zijn kamerdeur dichtgesmeten en ben ik maar gaan afwassen, water koken en heb ik een potje voor hem opgewarmd. Joy zat vreselijk te schreeuwen en ik wilde hem wel troosten, maar ik kon het gewoon niet opbrengen: zo moe ben ik! In zijn eetstoel werd hij helemaal gek en bij elke hap begon hij te huilen en in zijn ogen te wrijven (dus hij was wel moe!!!!!). Op dat moment scheelde het niet veel of ik was mijn beheersing verloren, dus uit frustratie smste ik Martin maar dat hij een rotkind had en dat ik moe was. Na even bij hem geklaagd te hebben, was ik weer rustig en Joy in 1 keer ook en ging hij braaf eten en smikkelde zijn toetje ook makkelijk op en daarna ging hij weer spelen en ik weer op de bank liggen. Joy was heel lief en bleef bij me in de buurt, dus toen kon ik ook weer lief tegen hem zijn.
Vanavond deed Martin hem in bad en had Joy de slappe lach omdat Martin raar ging niezen.
Toen Martin en ik later samen op de bank zaten, wilde Joy perse tussen ons in (wat hij normaal gesproken nooit wil). En toen Martin naar de tennis was, hebben Joy en ik lekker nog even gespeeld op ons grote bed, dus nu is het weer goed tussen ons.
Vannacht doet Martin de nachtshift en ik ga dan een poging doen om een keer in 1 keer door te slapen en morgen en overmorgen nacht slaapt Joy bij mijn ouders.
Ik ben heel blij, dat ze dat voor me kunnen doen en ik hoef me niet schuldig te voelen naar Joy toe, want hij wordt daar als een koning behandeld! En ik? Ik ga morgen lekker werken en een paar dagen goed slapen. En woensdag en donderdag ga ik na het werk lekker met Joy spelen, maar hij blijft dus bij mijn ouders. Vrijdag moet ik helaas tot heel laat overwerken, maar dan is het zaterdag en hebben Joy en ik weer een heerlijk dag met ons tweetjes. En daarna? Daarna hebben we heerlijk met z’n drietjes vakantie en zal ik me niet meer als een hork gedragen! Dat beloof ik jou Joy!