dagboek
Dit weekend heeft Joy lekker weer bij zijn opa en oma gelogeerd.
Zaterdag overdag gingen we eerst lekker stadten en een terrasje pakken, maar nadat we onze broodjes besteld hadden, vonden we het een beetje frisjes en zijn we maar naar binnen verkast.
Joy was het daar niet zo mee eens en begon lekker te schreeuwen, dus Martin en ik hebben als een idioot het broodje naar binnen gewerkt (terwijl de ander dan buiten ging staan met Joy) en zijn er maar snel vandoor gegaan. Heel gezellig dus met die Joy. Daarna hebben we hem maar snel bij de Wokkies gedropt en zijn we naar Rijssen gereden om daar te eten, te stappen en te crashen bij collega’s van Martin en mij.
Zondag hebben we de kleine schreeuwlelijk weer opgehaald en hij was weer ouderwets gezellig. Wel heel erg verkouden en volgens mijn moeder kotste hij nog wel een beetje. Dat vond ik wel raar, want thuis kotst hij dus amper en bij mijn ouders spuugt hij regelmatig.
Omdat Joy een beetje uit zijn ritme was gehaald en wij om 20.00 pas weggingen bij mijn ouders, besloten we Joy wakker te houden tot een uur of 22.00 zodat hij dan zijn laatste voeding zou krijgen (Joy wordt nog steeds wakker om 23.00 voor zijn laatste snack als hij om 20.00 in bed ligt en dat blijven we hem geven, totdat hij vanzelf niet meer wakker wordt of er niet meer om vraagt). Dat vond meneer B. best, hij ging thuis heerlijk spelen en rond 21.30 hebben we tot 22.00 heerlijk op ons grote bed gespeeld. Na zijn voeding, viel hij als een blok in slaap totdat Martin de volgende dag ging douchen om 7.30, dus we hadden een heerlijke nacht gehad.
Vanochtend was hij zo goed gehumeurd! Heerlijk babbelend en zingend buffelde hij door het hele huis. Vrolijk gingen we boodschappen doen en braaf ging hij weer om 10.00 terug naar zijn bed. Paar uur later kwamen Marjolein en oma Tokkie en Joy werd gelijk wakker, was weer in een goede bui en heeft heerlijk gespeeld met zijn tante en oma. In bad, spetterde hij de dames helemaal nat. Daarna gingen we lekker shoppen en JJ vond het allemaal wel interessant. Zelfs bij F&D was hij heel braaf en lief zichzelf aan het vermaken. Toen we hem weer oppakten, wisten we ook waarom. Joy had zijn luier megavol en hij stonk vreselijk. Thuis zat hij er ouderwets tot aan zijn nek onder (gatverredamme) en al kokhalzend moest ik hem helemaal van zijn poep ontdoen. Echt, ik wen er maar niet aan hoor en die poepluiers worden naarmate die baby’s groter worden echt smeriger.
Daarna hebben we lekker Ernie en Bert geluisterd en heel hard meegezongen en toen moest JJ slapen. Vanaf toen gebeurde er iets raars. Eerst was het rustig, maar na een half uur, begon hij te huilen. Ik hem aaien en een speen geven en toen ik wegging, was hij weer in slaap gevallen. Na 10 minuten begon hij weer te huilen. Dus weer aaien en een speen geven en weer was ik weg. Daarna begon hij weer te huilen, maar toen was ik aardappels schillen, dus J moest maar even wachten. Hij bleef huilen, maar toen ik ging kijken lag hij op zijn rug met zijn ogen dicht. Dus na hem weer geaaid en de speen gegeven te hebben, ging ik weer weg om groenten te snijden en ja hoor, weer begon hij te huilen, maar ja, na het snijden van de groenten en uien, moest ik ook nog even mijn ‘number 2’ doen en dat kost mij ook meestal wel een kwartier, maar hij bleef hardnekkig huilen. Dus gaf ik hem maar een flesje, die hij in 1 teug leegdronk. Uiteindelijk viel hij in slaap, maar hij bleef geluid maken. Ondertussen was Martin thuisgekomen en gingen we eten en we hoorden weer lawaai boven. Martin ging kijken en Joy bleek nog te slapen, maar door onze harde conversatie werd hij wakker en toen haalde Martin hem maar uit bed, omdat hij nog zijn warme hap moest hebben. Toen Joy beneden kwam, had hij hele kleine oogjes en keek hij verschrikkelijk moe, toch probeerde ik hem zijn eten naar binnen te schuiven en in het begin wilde hij dat wel, maar op gegeven moment begon hij weer hard te huilen en de lepel weg te slaan, dus gaven we hem maar weer diksap. Hij dronk heel gulzig, dus ik moest letterlijk die fles uit zijn handen rukken om hem weer verder te laten eten. Na een paar hapjes begon hij weer te huilen en de lepel weg te slaan, maar ik kon nog wel een paar extra hapjes in zijn huilende mond proppen. Uiteindelijk gaf ik het op en gaf hem de rest van de fles die in no time op was. Daarna vielen zijn oogjes letterlijk dicht en hebben we hem naar bed gebracht. In bed heeft Joy 3 keer alles ondergekotst (ook beer, rups en aap), kon ik 2 keer alles verschonen, zitten zijn slaapzakken in de was en nu heeft hij een te kleine slaapzak aan waar hij alleen maar met opgetrokken benen in kan liggen (maat 80), maar een deken schopt hij van zich af en ik ga hem niet 2 broeken en truien aantrekken. De slaapzak kan net. Joy heeft de badkamer ondergekotst, de overloop ook. Het leek wel of ik naar de exorcist aan het kijken was, het spoot alle kanten op. Naast poep vind ik kots net zo smerig, dus ook hierbij begon ik vrolijk mee te kokhalzen. Ik kan maar niet aan die smerigheid wennen. JJ is helemaal leeg en lijkbleek en ik heb geprobeerd hem een zoutoplossing te geven om zijn vochtgehalte op pijl te houden, maar alles wat hij nu binnen krijgt, kotst hij gelijk weer uit. We hebben ook geprobeerd om hem sinaspril te geven, maar dat spuugt hij ook uit, dus het zit niet anders op dan hem een zetpil geven, want hij heeft wel verhoging nu. Ik kan hem beter Martin laten geven, want de laatste keer dat ik hem zo’n pil gaf, begon hij van ellende van zich af te schreeuwen en te trappelen, waarschijnlijk zat ik dus te ver met mijn vinger. Hij ligt nu beneden bij ons in de box op zijn aankleedkussen en is 1 keer wakker geweest, wat weer gepaard ging met gekots en gehuil. Vannacht slaapt hij dus weer bij ons. Wel een beetje onrustig, maar ik ben doodsbang dat hij stikt in zijn eigen kots, dus ik hou hem goed in de gaten nu. Raar hoor, vanochtend was hij zo vrolijk en levendig en nu is het 1 brok zielige ellende. Ik hoop dat Joy 1 goede nachtrust nodig heeft en dan morgen snel weer de oude is, want het zit me niet zo lekker dat hij nu zo weinig eten en vocht in zijn kleine lijfje heeft. We zullen zien................