dagboek
Hihi, JJ is vandaag voor het eerst naar de kapper geweest met mijn moeder. Ben haar heel dankbaar, want ik zag het niet echt zitten om daar te zitten met hem in de houtgreep, maar gelukkig offerde zij zich op. Zoveel haar heeft hij niet, maar toch had hij een paar van die wilde manen die moeilijk te temmen waren met babyhaarlotion en die heeft ze dus er af geknipt. Koste wel 5 euro (gevarengeld) en zolang hij nog niet echt een kapsel hoeft, denk ik dat ik die losse plukken in vervolg er zelf wel af kan knippen.
Doen we gewoon JJ’s hoofd in de bankschroef en dan hoeven we ook niet bang te zijn dat we zijn grote oren ook nog er bij af knippen.
De kapster kon niet goed bij de achterkant want ze is blond, dus uiteraard kon JJ zijn ogen niet van haar afhouden, dus hopenlijk heeft hij nu niet zo’n jaren 80 kapsel: stekeltjes met zo’n mat van achteren!
Vannacht heeft Joy mijn ouders flink wakker gehouden met zijn gehuil in z’n slaap. Gisteren wilde hij overdag ook al niet slapen. We weten niet echt hoe dat komt. Ik heb zijn eetschema aangepast, maar thuis heeft hij daar niet zo veel last van, dus daar zou het denk ik niet van komen. We denken dat hij ook geen last heeft van zijn tandjes, hoewel ik vermoed dat er nu wel kiezen door gaan komen. We weten het niet! Martin en ik hebben heerlijk geslapen, maar mijn ouders zijn best wel een beetje gebroken nu.
Vannacht gaat hij maar weer bij mijn ouders logeren. Vanavond hebben we een feestje en morgenochtend heb ik rijles en Martin moet tennissen, dus dan hoop ik echt dat hij een beetje kan slapen, anders is het zielig voor mijn ouders.
Joy is echt wel een brutaaltje. Gisteren wilde hij niet slapen en toen Martin en ik bij mijn ouders kwamen, wilde hij nog even opblijven om met ons te spelen. Dat deden we en Joy stuiterde weer door de hele kamer met zijn hyperactieve gedrag. Hij gaat zo snel in zijn ontwikkeling, staan, klimmen, soms 1 tel los staan, dan van het ene object naar het andere object bewegen. Al staand dingen van de grond oprapen. Ik vind kijken naar Joy al een hele show op zich. Toen ging meneer de clown uithangen en de Hulk na doen (al zijn spieren spannen en dan grommen). Vervolgens wilde hij weer de lectuurbak overhoop halen, maar dat mocht niet van mijn moeder. Joy was het daar niet mee eens en gaf mijn moeder echt een grote mond! Zelfs IK durf dat niet tegen MIJN moeder. Maar ja, ik dacht:’’Zo JJ!!! Zoek jij het effe lekker zelf maar uit, als oma je op je donder geeft, dan is het je eigen schuld!!’’ Mijn moeder pikte die grote mond van hem niet en bleef in haar rol van strenge oma (terwijl ze het stiekem ook wel grappig vond), maar Joy hield ook voet bij stuk met zijn gemopper op haar.
Wauw, zodra hij 1 wordt en meer zelfbewuster, dan moet dat joch echt flink aangepakt worden. Wat een lef!!!
En hij is ook een klein valserikje. Kijk dat hij ons in zijn baby-achtige onschuld martelt, daar kunnen we mee leven. Toch proberen we hem nu al te leren dat hij voorzichtig moet zijn (hij kent zijn eigen kracht niet) door zijn handje te pakken (waar hij ons hard mee geknepen, geslagen of gekrabt heeft) en dan te zeggen: ‘’aai Joy, mama lief Joy, zacht Joy!’’ (mini-sadist eindigt meestal deze liefkozing met een klein en fel gemeen naknijpje). Eigenlijk is dat geduldige en zachte gedrag tegennatuurlijk voor mij.
Ik juich meer de harde en Spartaanse: sla-jij-mij-?-Hier-, -dan-heb-je-een-pets-terug-aanpak toe, maar dat is pedagogisch niet verantwoord en binnenkort zelfs wettelijk verboden. Op de crèche is Joy normaal gesproken best wel lief met de andere kindjes. Hij pakt wel eens speelgoed af van een kindje, maar dat doen ze allemaal. Maar afgelopen Woensdag kreeg hij voor de eerste keer in zijn leven op z’n donder van zijn blonde godin: Sharen, want onze kleine boef heeft een heel klein onschuldig babietje geslagen. Toen Sharen hem terecht wees, kon hij dus weer niet laten om dat arme jongetje nog even een paar flinke tikken extra te geven. Hij was nog al verbaasd toen Sharen tegen hem uit viel, maar ik vind dat net goed! Als het terecht is, heb ik er zeker geen probleem mee als Joy gestraft wordt. Op deze leeftijd is het onmogelijk een kind te straffen, maar ik denk echt dat we daar niet vroeg genoeg mee kunnen beginnen met onze stoutert.
Maar ja, ondanks al die ondeugendheid, vind ik hem nog steeds het liefste, leukste en mooiste kindje van de heeeeeleeeee wereld! En dat mag toch wel?