dagboek
Mijn moeder wil eigenlijk alles wat ze met Joy meemaakt, opschrijven in een boekje. Maar ja, dat joch slokt zoveel tijd op, dat het er eigenlijk niet van komt.
Eergisteren had mijn moeder een slapende Joy op haar bed gelegd met allemaal kussens om hen heen. Beneden had ze de babyfoon aangezet en met dat ding hoor je echt alles.
De slaapkamerdeur zat op een kier. Op gegeven moment (het was namelijk verdacht stil), ging mijn moeder toch maar even naar boven om te kijken of Joy nog lief aan het slapen was, maar ja, tot haar verbazing trof ze een gebaricadeerde deur aan (Joy had de kledinghouder met colberts en kleren van mijn ouders omver getrokken) en Joy op de grond met zijn snuit in een zak met kadootjes die mijn moeder voor andere mensen had gekocht. Geschrokken riep ze: ‘Joy, wat doe je nou!!!’ Joy die dondersgoed wist dat hij ondeugend was, wilde weer zijn trillip truuc gaan uitvoeren, maar mijn moeder was niet boos op hem en was alleen maar blij dat hij zich niet bezeerd had toen hij uit haar bed gekuukeld was en zich niet richting de overloop had begeven (er staan nog geen traphekjes voor).
Volgende week in onze vakantie gaan we eindelijk de traphekjes halen en allemaal deur en laden beveiligingen. En ook een nieuwe autostoel, want Joy zit nog steeds in de maxicosi, maar die begint nu langzamerhand te klein te worden. Is ook leuker voor hem om dan naar voren te kijken.
Het kruipsluipen gaat nu razendsnel. Verstoppertje spelen vindt hij ook vreselijk leuk. Gisteren heb echt een tijdje over de grond staan sluipen met Joy in mijn kielzog en overal waar ik me verstopte, zocht hij me op. Hij vindt al die spelletjes reuzespannend. Kiekeboe vindt hij ook doodeng en leuk en zingen, dansen, wild en gek doen vindt hij te gek! Vooral ergens op trommelen of met atributen ergens tegen aan rammen is zijn favoriete bezigheid. Als hij bij ons in bed ligt, dan spelen we altijd tentje onder de dekens. Dan gilt hij het uit van de prêt.
Zijn bewegingen wordt steeds gecontroleerder. De angst dat hij omvalt wordt steeds minder en volgens Martin heeft Joy nu al een betere motoriek dan zijn moeder.
Nou, met mijn motoriek is er niks aan de hand hoor. (nou ja, je moet me alleen niet zien rennen), (of schaatsen), (of fietsen), (of gewoon lopen). Ik begin er steeds meer in te geloven dat Joy niet veel aan het zuurstofgebrek tijdens zijn geboorte heeft overgehouden. Maar ja, we moeten nog steeda afwachten hoe hij zich voor de rest ontwikkeld. Sinds gisteren zie ik ook iets nieuws van hem. Hij schud zo nu en dan heel wild met zijn hoofd en draait zijn ogen naar boven. Het heeft tegelijk iets grappigs maar ook wel iets engs. Ga dat even in de gaten houden wanneer hij dit doet. Het zal wel een fase zijn, net zoals zijn spuugspeelfase, maar je weet maar nooit.
Dit weekend hebben we een 25-jarig bruiloftsfeest van een tante en oom van mij in Assen. We verblijven lekker in een hotel. Joy gaat gewoon mee naar het feest en ik neem het campingbedje mee zodat hij daar kan crashen als het nodig is. Ik denk dat Joy heel moe zal zijn, maar niks van het feest wil missen, dus word vervolgd........